خانه عطرسازی فرانسوی (Etat Libre d'Orange (Free State of Orange در سال ۲۰۰۶ توسط Etienne de Swardt تاسیس شد.
اتین دوسوارت، در افریقای جنوبی متولد شد؛ اما با عزیمت به پاریس، وارد صنعت مد شد و به طراحی عطر برای کمپانی بزرگ "ال وی ام اچ" و برندهایی نظیر "ژیوانشی" پرداخت. گذشت زمان، دوسوارت را از چرخه مادی گرا و بی روح عطرسازی تجاری دلسرد و دلسرد تر کرد. تولید انبوه و لجام گسیخته عطرهای تکراری و فاقد هرگونه خلاقیت که با فشار و اصرار کمپانی های بزرگ صورت می گرفت؛ دوسوارت را از این شرایط، اندوهگین و سرخورده کرد و احساس خطر از در ورطه نابودی افتادن عطرسازی هنری و از بین رفتن روح، اصالت و احساس در عطرسازی تجاری، وی را بر آن داشت تا حرکتی جدید و آزادانه را آغاز کند. حرکت در مسیری برای آزاد گذاشتن طراحان و عطرسازان در بروز مهارت های خود، پرداخت به فضاهای خاص و بیان احساسات و تفکرات خود، بدون هیچ محدودیتی. دوسوارت، در سال 2005، دلسرد و نا امید از شرایط موجود، تصمیم به راه اندازی خانه ای می گیرد که در مسیر ایده های عنوان شده فعالیت کند و با ساخت عطرهایی بر پایه فرمول های متفاوت و عمیق، با جسارت و بی باکی، علیه چرخه نا امید کننده و افسرده رو به انحطاط حاکم، قد عَلَم کند. عطرهایی برای شادی و لذت بردن بی حدود مرز و بی هیچ محدودیتی.
"آنتوان میزوندیو"، دیگر هنرمند خلاق و آزاد اندیشی است که دوسوارت را در پایه گذاری و شکل گیری اتا لیبغ دغانژ همراهی کرد. میزوندیو در قالب این همکاری، روایحی از لذت، خلاف جریان حرکت کردن و هنجارشکنی را با استفاده از غلظت بالای روغن های طبیعی خلق کرد که باعث شد نام اتا لیبغ دغانژ، بیشتر در کانون توجهات قرار گیرد.
طوفانی از روایح اگزوتیک و غریب، در دنیایی از نقاب ها و رنگ ها، و در روزگارانی که "لذت" با "ابتذال" معنا شده و "احترام به سلیقه عوام" معنایی غیر از "نیندیشیدن" و "ساده انگاری" ندارد؛ مرزبندی های جدیدی در جهان عطر ایجاد کرد. مرزهایی که از روزمرگی و محدودیت فراتر رفته اند و با همراهی تفکراتی سازش ناپذیر و آزاد، قدم در سرزمین های ناشناخته شورش و تحول و نو آوری گذاشته اند. ده عطر معرفی شده از سوی خانه تازه تأسیس اما منحصربفرد "اتا لیبغ دغانژ" در سال 2006، شروعی تازه و آغاز ماجراجویی های نفسگیر و هیجان انگیزی است که "امید" را به جهان عطر باز گرداند. امید به خلاقیت، آفرینش و اصالت.
اتین دوسوارت، شعارزدگی و تعاریف فریبنده را کنار گذاشته و آشکارا به سنت ها، قوانین و هنجارهای پوسیده، بی اعتنایی کرده است. او از جمله های تکراری و کلیشه ای خودت باش، خود را پیدا کن؛ دوری کرده است و تابوها و محدودیت ها را در هم شکسته است. از اینرو، مجموعه ای از روایح پیچیده و هنجارشکن را خلق کرده است که بجای هرگونه شعر و شعاری، این سئوال را مطرح می کنند که: امروز می خواهی چه کسی باشی؟ این تمام چیزی است که دوسوارت متناسب با احوالات متغیر و روحیات تنوع طلب امروزی می داند.
دوسوارت، هنرمندی از زمان های دور یا از جهانی ناشناخته است. طراحی از جهان های اسرار آمیز و یا ویران شهرهای آینده! او می داند که چیزی نمی داند و برای او، همه چیز، در هیچ چیز خلاصه می شود؛ او شهروند ناکجا آباد است و این هنرمند گمشده در معانی و شعارها، برای رهایی از هنجارهای صنعتی و قوانین تجاری، ایالت خود مختار "اتات لیبره د اورنج" را تأسیس کرده است. محلی برای هنجارشکنی و قانون گریزی. قلمرویی برای شادی بی حد و مرز و سرزمینی رؤیایی که او می تواند مفهوم زیبایی را در قالب روایحی عجیب و جسور به تصویر بکشد.
ات لیبغ دوغانژ، مجموعه ای از روایح جاه طلبانه، بلند پرواز، گستاخ و بی پروا و جسور است. خانه ای که از شعارها و تابوها دوری می کند و در مسیر نجات عطرسازی از ورطه تکرار و تجارت، از پرتگاه نابودی و سقوط، با روایحی فریبنده، پالوده و سرکش، سر به آشوب، طغیان و شورش بر می دارد. اتات لیبره، سیلی خروشان و لرزه هایی تکان دهنده بر علیه محدودیت، ممنوعیت و تعصبات است و شادی بی قید و بند، لذت بی حد و مرز و آزادانه اندیشیدن را جایگزین آن ها می کند. اتات لیبره، حرکتی بر مرزها و زاویه هاست. زاویه ها و گوشه هایی که محل تلاقی انتها و ابتدا هستند؛ آنجا که مسیری به پایان می رسد؛ با رها کردن این مسیر قدیمی و پایان یافته؛ جسارت و تجدد گرایی را بر می انگیزاند تا شهامت تغییر مسیر و حرکت بر مسیری جدید را در این "زاویه" بارور سازد.
از شادی و لذت تا چالش و جنجال، از اعتراض و تغییر مسیر تا شورش و آشوب، از هر آنچه که برای انجام آن نیازمند جسارت و بی باکی است؛ ات لیبغ ایده برداشته، بر می دارد و رایحه خواهد ساخت. روایحی عاصی و طغیانگر که در برابر پوسیدگی و شعارزدگی قیام کرده اند تا هنر عطر را از مرگ نابودی نجات دهند و بی مهابا و شجاعانه، فریاد بر آورند: زنده باد عطر!
